Στο Quilombo Centro Cultural ανήκουν όλοι
όσοι θέλουν να προσφέρουν στον εαυτό τους τη
δυνατότητα να πειραματιστούν με κάτι καινούργιο
παρέα με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας και με τη
βοήθεια όλων μας.
Διαβάστε περισσότερα
66ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών
«Tο αν – οίκειο του Άλλου»
Quilombo Centro Cultural
Σερβίων 8, Ακαδημία Πλάτωνος
Εγκαίνια: Παρασκευή 3 Ιουνίου 2016
Διάρκεια έκθεσης: 3-6 Ιουνίου 2016
Ώρες λειτουργίας : 18.00 -20.00
Ο πρώτος λυγμός του ανθρώπου που εμπεριέχει και το πρώτο κλάμα αλλά και τον πόνο από την αρχετυπική ενατένιση της ζωής αποτυπώνεται από τους μικρούς μαθητές/ μαθήτριες και γίνεται έργο όπου εγγράφονται σημαντικοί σταθμοί της ζωής του ανθρώπου. Σχέδια που αποτύπωσε το μαξιλάρι, ταξίδια σε χώρους ασύνορους, όνειρα αλλά και εφιάλτες με λυγμούς υπέρηχους. Τότε ανασύρονται από το μυστικό συρτάρι της μνήμης, καθαγιασμένα, και τα πρώτα παπούτσια μας για να αναμετρηθούν με την ανοικτότητα του κόσμου στα βήματά μας. Βήματα στην ου-τοπία και παπούτσια δεμένα με κόκκινη κλωστή, δεμένα όλα μαζί σ’ ένα σημείο: στη σκέψη, στα ίχνη των ανθρώπων, στη συλλογική μνήμη για να θυμίζει ότι ο ξεριζωμός, η προσφυγιά, ο πόνος είναι εδώ.
Παπούτσια δεμένα με κόκκινη κλωστή, δεμένα με τις ρίζες, με την πατρίδα, τη χώρα την αγαπημένη, από την οποία όμως πρέπει να τρέξεις, να φύγεις πιο γρήγορα, με τα παπούτσια σου, που μπορεί και να τα χάσεις, ν’ ανέβεις σε μια βάρκα, σε μια βάρκα αγωνίας, μια βάρκα που θα σε πάει σε ένα όνειρο παρυφών και μεθορίων. «Όσες χώρες κι αν γυρίσεις, όσο κόσμο κι αν γνωρίσεις, η ζωή που θες να αρχίσεις, θα’ ναι όλη αναμνήσεις»*. Αναμνήσεις και από το σπίτι, το πρώτο μας σύμπαν, που το ενσωματώνουμε και το παραδίδουμε άφθαρτο στις σκέψεις μας και στα όνειρά μας. Το σπίτι – σημείο όπου αναδύομαι και καταδύομαι. Αναδύομαι στον κόσμο του άλλου και καταδύομαι στον κόσμο μου. Οι μικροί δημιουργοί προσεγγίζοντας τη ρευστότητα του μέσα και του έξω, ως ορίων που διαχωρίζουν εμάς από τους «Άλλους» ανίχνευσαν ότι το αν-οίκειο του Άλλου είναι τόσο οικείο, γι’ αυτό και μας διακατέχει ο φόβος. Ο «Άλλος» μου μοιάζει. Με πλησιάζει. Είναι εδώ. Είναι εγώ. Είμαι ο «Άλλος». Ελεύθερη είσοδος για όλους στο « δικό μου» σπίτι, στο σπίτι που εγώ δημιουργώ και που σε τελική έκφανση είναι και σπίτι του «Άλλου», τον οποίο εγώ τοποθετώ να κατοικήσει μέσα σ’ αυτό.
Οι μικροί μαθητές/ μαθήτριες συνέχισαν τα βήματά τους με την εθελοντική βοήθεια της εικαστικού κ. Δέσποινας Μεϊμάρογλου δημιουργώντας έργα που, ελπίζουμε και ευχόμαστε, συγκινούν, συν – κινούν , συσπειρώνουν τις φωνές του κόσμου, τις ενώνουν, τις βάζουν να επικοινωνήσουν, να συνομιλήσουν, ενίοτε να συγκρουστούν, να ενοχλήσουν. Κι όταν κάτι τους πληγώνει, έχουν ένα μικρό μπαλόνι για να το κρατούν. Κι αν τους σπάσει το μπαλόνι;
*Στίχοι από : «Τα ευαίσθητα εκτάκια-Το τραγούδι του Πρόσφυγα»
Συμμετέχοντες
Μαθητές Στ2 με την επιμέλεια της κ. Γαβριήλ Ευαγγελίας
Μαθητές ΣΤ1 με την επιμέλεια του κ. Ιακωβίδη Δημητρίου
Μαθητές Ε1 με την επιμέλεια της κ. Ντούσκου Ελένης
Μαθητές Γ3 με την επιμέλεια της κ. Γιαννάτου Βαρβάρας
Μαθητές Γ1 με την επιμέλεια της κ. Μπρακούλια Μαρίας
Μαθητές Β1, Β2 με την επιμέλεια του κ. Παπαδάκη – Συρμακέση Νικολάου
Ευχαριστούμε θερμά το Quilombo Centro Cultural για τη συνεργασία με το Σχολείο και την ευγενική παραχώρηση του χώρου του για την εκδήλωση των μαθητών.
Περισσότερες πληροφορίες:
https://66dimath.wordpress.com/
210-5128202, 6977621369 (Ιακωβίδης Δημήτριος)